liefde vastleggen
Je zal wel denken, afscheidsfotografie, wat is dat? Wie wil dat? En waarom doe ik dat? Die vraag krijg ik wel meer en begrijp ik ook heel goed.
Lotgenotengroep voor mensen die door de dood hun partner verloren hebben
Elke dag zijn er mensen die worden geconfronteerd met de dood van hun partner. Zo’n verlies is een van de ingrijpendste gebeurtenissen in je leven. Jaarlijks start in Castricum een lotgenotengroep Partnerverlies. De groep bestaat uit ongeveer 10 personen die onder leiding van twee begeleiders acht keer samenkomen.
Je verweeft het verlies in je leven
Als we in de samenleving niet openlijk over rouw praten, of rouw niet publiekelijk te durven beleven, voel je je niet gezien in je verdriet en gemis. Dan ga je zelfs twijfelen of jouw rouw er wel mag zijn.Terwijl er zoveel behoefte is om je verdriet te delen is er in deze huidige maatschappij zelden aandacht voor dit pijnlijke verlies. Rouw vraagt om een hoop ruimte en erkenning die er niet of nauwelijks is op de werkvloer of binnen de gezinssituatie, terwijl rouwen niet slecht is maar juist een natuurlijk verlengstuk van liefde is.
“Dat ik iets kan betekenen voor mensen maakt mij blij”
Beheerst en rustig vertelt Dean Teeling over zijn vak. Een prettige stem waar vertrouwen uit klinkt. Waarbij je direct het gevoel krijgt: ‘Het komt allemaal goed. Hij neemt mijn zorgen uit handen. Hij gaat me echt helpen. De nalatenschap, boedelverdeling, al die bankzaken die ik nog moet regelen nu mijn partner overleden is. Deze man regelt het voor me.’ En deze man is ‘pas’ 29 jaar. Een bevlogen mens met nu al veel ervaring, mensenkennis, maar vooral passie voor zijn vak als executeur.
Uitvaartverzorging verhil
Al haar hele leven was zij bang voor de dood, maar tegelijkertijd wilde zij er alles over weten. Er kwamen momenten in haar leven dat zij een paar uitvaarten niet heeft kunnen bijwonen. Er zijn in haar ogen genoeg manieren om een afscheid te kunnen organiseren zodat alle partijen daar vrede mee hebben. Dit was voor haar het moment om zich te verdiepen in een laatste levensfase en naar de mogelijkheden voor een uitvaart.
Herinnering leeft voort in ambachtelijk monument
Swart Natuursteen krijgt het maximaal aantal reviewsterren. Persoonlijk. Meelevend. Meedenkend. Alle ruimte voor eigen ontwerp.
het verhaal van esther
De dag dat ik Véronique mocht ontmoeten, is inmiddels bijna anderhalf jaar geleden. Maar het voelt als de dag van gisteren. Hoe intens verdrietig wij ook waren, de dag dat Véronique foto’s kwam maken van ons samen met ons mooie meisje Indy brengt alleen maar warme gevoelens naar boven.
“Verbind je met je eigen kwetsbaarheid en hervind je wijsheid en je levenskracht”
Op een warme zomeravond in 2014 is ineens het moment daar dat ik mijn man op 38 jarige leeftijd moet laten gaan. Zachtjes glijdt hij bij me weg, zijn levenloze handen blijven achter in de mijne. In het serene moment van overgaan voel ik me vervuld van liefde en tegelijkertijd overspoeld door verdriet en ongeloof.
Omgaan met verlies en rouw
Rouwen is vaak een ingewikkelde knoop die je langzaam moet
ontwarren. Zelf heb ik 14 jaar geleden in korte tijd mijn partner,
vader en beste vriendin verloren. Zo’n ingrijpend verlies raakt de
kern van je bestaan. Niets is meer hetzelfde en toch moet je verder.
Maar hoe? Je hebt het gevoel dat je zelf stil staat, terwijl de wereld
om je heen doorgaat.
“Voor een kistje hebben we eigenlijk geen geld”
“Ik denk dat we maar naar de plaatselijke schoenenwinkel gaan om daar een doosje te halen. Ik weet het anders ook niet…” Dat waren de woorden van de jonge ouders die hun pasgeboren kindje moesten begraven, maar het geld niet hadden om een fatsoenlijke kist te kopen. Kippenvel en een brok in zijn keel.